Szwedzki duet Michael Hjorth/Hans Rosenfeldt śmiało może konkurować z genialnym Stiegiem Larssonem. Dwie książki z gatunku powieść kryminalna, gdzie krwawe opisy zbrodni wcale nie wysuwają się na pierwszy plan. Ważniejsze są zdecydowanie relacje między bohaterami, które z pewnością nie należą do najłatwiejszych. Rozwiązanie zagadki morderstwa popełnionego na młodym chłopaku okazuje się być bardziej skomplikowane, niż na początku zakładano. Na scenę wkracza psycholog policyjny, ekspert od seryjnych morderstw, Sebastian Bergman, sam mocno poszarpany wewnętrznie, chamski, bezczelny, seksoholik oraz zespół Krajowej Policji Kryminalnej ze Sztokholmu. Relacje między tymi ludźmi, jak i profile psychologiczne każdego z osobna, zdecydowanie wysuwają się na pierwszy plan. Postępowanie Bergmana jest piekielnie irytujące i naprawdę grało na moich emocjach. Finał książki rewelacyjny, do końca trzymający w napięciu, zaskakujący.
Druga część jest jeszcze lepsza niż pierwsza, co zdarza się wyjątkowo rzadko. Emocje silne, w pewnym momencie sama się wściekałam, że tak wolno czytam ;) Seria brutalnych morderstw na kobietach, które są dokładną kopią morderstw słynnego Edwarda Hindego z lat 90 XX wieku, burzy spokój Sztokholmu. Swoje siły znów łączą Krajowa Policja Kryminalna i Sebastian Bergman, który przyczynił się do złapania Hindego. Smaczku dodaje powiązanie obecnych ofiar z samym Bergmanem. Lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy lubią zagłębiać się w ludzką duszę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz